“Deze intieme momenten met het gezin zorgen er ook voor dat onze kinderen zich openstellen om iets te delen wat hen op dat moment bezighoudt..”

Er is geen betere medicijn dan kennis om de angst en onzekerheid te bestrijden die nieuwe situaties bij, zowel volwassenen als kinderen kunnen veroorzaken. Toch hebben we al een deel van het traject afgelegd als we de ervaringen met Virtual Reality hebben laten zien, met de echte ziekenhuisruimtes, enkele dagen voor de operatie. Hieronder geef ik een aantal activiteiten die je thuis kunt doen om ervoor te zorgen dat een toekomstige medische ervaring, die voor velen stressvol en angstig kan zijn, door onze kinderen als een vaak verrijkend avontuur wordt beleefd (en herinnerd).

Als je kind gewend is om met knuffels of poppen te spelen, zal deze eerste activiteit die we voorstellen vrij makkelijk zijn om te doen. Het is een rollenspel waarbij jullie elkaar afwisselen als dokter en patiënt. Idealiter laat je je kind kiezen welke knuffel of pop hij of zij wil gebruiken voor dit spel (het kan zijn, maar is niet zeker, dat het kind niet wil dat één van zijn favoriete knuffels “ziek” is…). Vanuit Nixi for Children bieden we peluche de Nixi aan om zo’n situatie te vermijden; bovendien is deze pop anatomisch ontworpen om medische processen makkelijker uit te leggen.

“We hebben al een deel van het traject afgelegd als we de Virtual Reality ervaringen hebben laten zien, met de echte ziekenhuisruimtes, enkele dagen voor de operatie.”

Begin met beslissen wie de moeder/vader is en wie de dokter. Als je kind de ouder van de knuffel speelt, moet hij of zij uitleggen wat er met de knuffel aan de hand is (afhankelijk van de leeftijd van je kind kan die informatie meer of minder precies zijn: hoe lang de klachten al duren, of er medicijnen worden genomen, eventuele allergieën). In deze interactie kan de ouder als dokter de knuffel zelfs vragen hoe het gaat op school of naar zijn of haar beste vriendjes vragen.Wanneer jullie het medisch onderzoek van de knuffel beginnen, stel dan voor dat de knuffel op de schoot van het kind zit (in plaats van op de onderzoeksbank), zodat jullie de comfortposities kunnen oefenen (voor meer info, zie de speciale module hierover). Als het onderzoek klaar is, kunnen jullie de medische diagnose geven en uitleggen aan je kind waarom een operatie nodig is.

Bij het naspelen van de operatiedag leg je vooral de nadruk op hoe de knuffel/patiënt het zal ervaren: beschrijf daarom heel gedetailleerd de pre-operatieve controles (het gebruik van de thermometer, meten, wegen, bloeddruk meten, saturatiemeter…), en leg steeds het werk van de trabajo knuffel uit (“Knuffel, jouw taak is om stil te zitten terwijl we je meten, wegen en je temperatuur nemen”…). Raadpleeg de module Jouw taak voor meer over het belang van het definiëren van verantwoordelijkheden.

Dit spel wordt leuker naarmate je je meer inzet, bijvoorbeeld door een dokterspraktijk na te bouwen met een leeslampje en een toetsenbord waarmee je doet alsof je patiëntgegevens invoert, of zelfs door de ziekenhuisopname en het moment van anesthesie-inductie na te bootsen. Over de anesthesie-inductie is het ideaal dat je vooraf geïnformeerd bent over hoe het echt zal gaan voor het kind (er zijn twee manieren: via een infuus dat de anesthesie toedient, of via een anesthesiemasker).). 

Belangrijk is dat als de anesthesie via een masker wordt toegediend, je niet in detail hoeft te treden over het aanbrengen van het infuus (de katheter), want dat gebeurt pas als het kind al onder narcose is en dan is het niet meer bewust. Voor meer info over het uitleggen van medische gebeurtenissen, raadpleeg de module De vijf zintuigen..

Een eenvoudige manier om anesthesie uit te leggen is door te spreken over een “geweldige speciale slaap.”. Het is een speciale slaap omdat het kind niet hoeft te proberen te slapen, niet moe hoeft te zijn, en niet eens zijn ogen hoeft te sluiten! Het is het medicijn, de anesthesie, die het kind laat slapen. Het is een geweldige slaap omdat tijdens de anesthesie de operatie plaatsvindt, zodat het voor het kind lijkt alsof er geen operatie wordt uitgevoerd omdat hij/zij er niets van merkt. Samengevat: de taak van het kind is om het medicijn te ontvangen dat hem/haar die geweldige speciale slaap bezorgt (als het kind zegt “ik wil niet slapen”, valideer dan deze emotie, en zeg dat het niet erg is, omdat het juist niet hoeft te proberen te slapen).

De basis van het spel is precies hetzelfde als Jenga, maar dan met een kleine twist (als je het spel niet kent of nog nooit hebt gespeeld, geef het dan eens een kans). Bedenk een aantal vragen; die kunnen heel simpel zijn, zoals: Wat is je favoriete ijssmaak? Of ze kunnen persoonlijker zijn, zoals: Wie is je beste vriend(in) en waarom? Schrijf ook vragen over de operatie op, zoals: Hoe heet je dokter?? of Welke film wil je zien de dag voor de operatie? Door deze onderwerpen te introduceren, stimuleer je je kind om aan die dag te denken, waardoor je ook het gesprek erover kunt openen en je kind zich kan uiten. 

Als je zonder ideeën zit, hier wat vragen die je kunt toevoegen:

• Hoe denk je dat de wereld zal zijn als je groot bent?
• Welke speciale vaardigheid kun je me nu leren?
• Welk fictief personage zou je graag als dokter willen hebben?
• Als je je naam opnieuw mocht kiezen, hoe zou je dan willen heten?
• Wat is je favoriete plek in het ziekenhuis?

Schrijf de vragen op kleine papiertjes en stop ze allemaal in een bakje. Wanneer een van jullie een blokje uit de toren haalt, moet diegene zonder te kijken een papiertje pakken en aan de ander geven, die het hardop moet voorlezen. Het is belangrijk dat niemand zich onder druk voelt om te antwoorden, dus als het spel niet helpt om open te zijn, wacht dan een beter moment. Maar geef het spel niet op — het moment dat de toren omvalt is het leukst!

We hopen dat deze methoden je helpen om de dagen voor de operatie beter door te komen,en vergeet niet de andere modules te bekijken om meer te leren over het omgaan met emoties in de periode vóór het ziekenhuisbezoek.